باكه گويم؟
باكه گويم غم ديوانگي خود جز يار؟
از كه جويم ره ميخانه بغيراز دلدار؟
سر عشق است كه جز دوست نداندديگر
مي نگنجد غم هجران وي اندر گفتار
نو بهار است ،درميكده را بگشائيد
نتوان بست در ميكده در فصل بهار
باده آريد در اين فصل به ياد ساقي
نسزد رفت به گلزار بدين حال خمار
خم زلفي بگشا،اي صنم باده فروش!
حاجت اين دل غمگين به سر زلف برآر
